Poeta umiera, a wizja pozostaje…Wrócimy kiedyś do naszej dzielnicy
Palestyna żegna jednego ze swoich wielkich narodowych i literackich pionierów, poetę Nakby i Rewolucji, wielkiego poetę Haruna Hashema Rashida – syna morza i rzeki, którego słowa rozbrzmiewały na równinach i dolinach Palestyny, a pokolenia Palestyńczyków i Arabów zapisały jego słowa na szczytach gór.
Jego wiersze, które na stałe wpisały się w literaturę arabską, były komponowane i recytowane przez wielkich arabskich śpiewaków.
Harun Hashem Rashid wierzył w jedność arabskiego stanowiska wobec głównej sprawy arabskiej jaką jest kwestia palestyńska. Przez ponad trzydzieści lat pracował w siedzibie Ligii Arabskiej w Kairze i Tunezji, otrzymał kilka orderów i nagród, w tym: Order Jerozolimy w 1990r. Zajął pierwsze miejsce w konkursie arabskich wierszy londyńskiego radia w 1988r. oraz otrzymał nagrodę dla teatru poezji ALEXO w 1977r.
Dwa dni temu w Kanadzie, 27 lipca 2020 r., zatrzymało się serce poety Haruna Hashema Rashida, uchodźcy, wysiedleńca i imigranta, ale jego słowa się nie zatrzymują….Wrócimy kiedyś do ojczyzny.
